25 January 2010

Komitmen di Pagi Minggu

Sekarang ni kalau nak plan apa pun di hari minggu, mesti kena ingat betul-betul yang kami dah ada komitmen lain. Walaupun kelas tusyen kami ni sudah masuk setengah tahun tapi kadang-kadang masih terlupa juga.



Rasa tak larat pulak nak mengadap budak-budak ni bila saya dah masuk bulan-bulan penghujung. Penat tu tidaklah sangat tapi melayan perangai budak-budak sekarang ni tak macam perangai budak lima tahun lepas. Beza betul saya kata kat suami. Lima tahun lepas budak-budaknya kalau datang tusyen tu memang datang nak belajar, tak main-main, tak melawan cikgu dan hormat kat cikgu. Ini tidak, saya menjerit mengilai macam langsuir pun, dia nak main jugak. Tak reti nak duduk diam-diam buat kerja. Selagi saya tak ugut ‘kalau tak siap saya tak bagi balik’, selagi itulah nak main saja hehehe sekarang memang kena main ugut-ugut.



Sebenarnya kalau nak cerita penglibatan kami ewah.. macam besar sangat :) dengan aktiviti tusyen ni, kami dah buat sebelum kahwin lagi. Agak-agak dalam 5-6 tahun lepas. Masa tu kami ambil kelas Tahun 4 hingga Tahun 6. Ramainya boleh tahan juga sampai kena upah seorang lagi cikgu sebab kami dah tak boleh nak handle 18 kelas. Satu kelas paling sikit 5 orang dan ada kelas sampai 10 orang. Memang dalam satu-satu kelas saya hadkan paling ramai 10 orang sebab senang nak control. Budak-budaknya kebanyakkannya memang mendengar kata, belajar tu memang bersungguh-sungguh dan tak banyak karenah. Senang cerita saya tak sakit kepala bila mengajar.



Lepas kahwin, kami dah tak buat sebab saya concentrate pula dengan kelas master saya selama 2 tahun. Memang tak boleh buat rasanya sebab mana nak buat assignment lagi, mana nak buat kelas tusyen lagi. eee jangan haraplah.



Entah macam mana tahun lepas tiba-tiba kami teringin nak buat semula kelas tusyen sebab 1) daripada tak buat apa-apa pagi minggu dan 2) ramai pula makbapak yang bertanya bila kami nak buka kelas tusyen balik.. ishk!! mak sungguh terharu cik non.. hahaha



Akhirnya bermula Julai tahun lepas kami buka semula kelas tusyen dan kali ini memang nak buat satu kelas sahaja dulu, budak Tahun 4 seramai 5 orang dan seorang pelajar kesayangan Tahun 1 iaitu adik Rahman si Montel.



Bila perangai budak-budak sekarang pun dah berbeza, tahap kesabaran cikgunya pun berbezalah juga. Nak tengok saya naik hantu, datanglah rumah saya waktu pagi setiap minggu. Kalau tak dengar saya menjerit-jerit, ia kedengaran juga seperti mengilai-ngilai di pagi hari hahaha ekzejeret sungguh!!



Saya seperti mahu saja berpesan kepada ibubapa yang menghantar anak tusyen di rumah saya supaya janganlah anda bayangkan yang anak anda akan dimanja-manja semasa diberi latihan. Saya memang tak peduli, kalau nak bermalas-malas, duduk sahaja di rumah. Jangan buang masa saya nak melayan budak-budak yang datang tusyen hanya kerana dipaksa mak ayah.



Jika nak di bandingkan antara saya dan suami, saya ni memang garang. Suami saya tu tak pernah saya nampak dia mengilai-ngilai marah-marah waktu mengajar. Paling dahsyat pun alahhh setakat jegil mata saja pada adik Rahman si Montel. Budak-budak ni kalau tak duduk elok-elok, saya marah. Gelak lebih-lebih, saya marah. Tulisan kecil sangat, saya marah. Mata pensel tumpul, saya marah. Buat garisan tak guna pembaris, saya marah. Cungkil-cungkil pemadam, saya marah. Nasib saya takde rotan jer dalam rumah, kalau tidak mau kena sekali dua dengan saya.



Alhamdulillah, garang-garang saya ni, sampai sekarang takde lagi mak budak datang rumah komplen anak kena marah. Kalau mak budak datang bagi kuih sebab anak dia meningkat daripada kelas empat terus naik kelas nombor satu memang ada :) Semuanya meningkat dalam final exam Tahun 4 tahun lepas. Si Hamzi yang dulu semuanya D, sekarang bolehlah bangga dapat B dan C. Si Syahmi pula dapat 5 A walaupun yang inilah yang paling nakal buat saya sakit jantung dalam kelas.



Tahun ini semuanya datang balik untuk tusyen Tahun 5. ohh..ada seorang budak baru dan bulan depan ada pula permintaan untuk Tahun 4 seramai 3 orang. mati haku. Nampak gayanya macam dah tersebar cerita kelas tusyen kami ini. Sudah..sudah.. saya dah tak boleh ambil budak lagi. Sudahlah saya nak bersalin bulan 4 ni eee haru..haru..



Anak saya masih berbaju tidor ;p


Tahun ini juga kami dah pindahkan kelas tusyen di tempat baru yang lebih selesa. Macam jauh benor bila guna perkataan pindah :p Saya buat di tempat yang lebih elok kat rumah saya di sebelah yang saya kata saya buat stor itu. Saya dan maid bertungkus lumus kak non basuh-basuh lantai bagai sebab nak letak tikar dan carpet. Pasang langsir lusuh-entah-siapa-yang-punya. Barang-barang yang pn.zawiyah tumpang kat dalam tu semua saya sumbat letak dalam bilik. Meja tusyen tu memang dah ada yang dibuat masa kelas tusyen lima tahun lepas. Ayah adik Rahman si Montel yang buat :) Meja semua saya lapik dengan kain langsir-entah-siapa-yang-punya. Lega sikit rasanya sebab rumah saya dah tak bersepah dengan sisa-sisa pemadam.




Balqis memang tak agak-agak kalau main dengan budak umur 11 tahun!






'Kalau cikgu senang hati sebab awak semua tak buat perangai memang cikgu ada hati nak hidang air sirap sejuk bila dah masuk tengahari. Jadi, belajarlah rajin-rajin ye'



2 comments:

Zuraimah Ismail said...

rajinnye ko nyah....kalau aku...huhuhu kem salam..

Mrs Azarol said...

hahaha..ni namanya xde keje cari kerja

 

Template by Best Web Hosting